طرح همه پرسی در فلسطین اولین بار چه زمانی و توسط چه کسی مطرح شد؟
رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران نخستین فردی بود که پیشنهاد اجرای همه پرسی در فلسطین برای تعیین نظام اینده سیاسی این کشور را به عنوان یک طرح منطبق با استانداردهای بین المللی در کنار مقاومت و ایستادگی ملت فلسطین مطرح کردند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران نخستین فردی بود که طرح اجرای همه پرسی در فلسطین برای تعیین نظام اینده سیاسی این کشور را به عنوان راه حل قضیه فلسطین پس از مقاومت و ایستادگی مطرح کردند. معظم له در 28 مرداد ماه سال 1370 خورشیدی در جمع تعدادی از آزادگان سرافراز میهن اسلامی به عنوان بخشی از راه حل قضیه فلسطین به این موضوع اشاره کردند.
پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر اثار حضرت آیت الله خامنه ای با رصد بیانات رهبر معظم انقلاب پیرامون مسئله فلسطین آن دسته از بیاناتی که اشاره به راه علاج فلسطین داشت احصا کرده که تعداد این بیانات از سال 1369 تا کنون 42 مورد سخنرانی است که از این تعداد معظم له در 15 سخنرانی که اولین آن در 28 مرداد ماه 1370 و در جمع تعدادی از ازادگان سرافزار جنگ تحمیلی بود به موضوع برپایی همه پرسی و نظرخواهی از ساکنان اصیل فلسطینی اشاره کرده اند.
اولین بار رهبر معظم انقلاب در 28 مرداد ماه سال 1370 خورشیدی در جمع تعدادی از آزادگان سرافراز میهن اسلامی فرمودند:
امروز این قضیهی فلسطین، یکی از بزرگترین مسایل و مصایب دنیای اسلام است و در آینده نیز خواهد بود. مگر شوخی است که ملتی را از خانه و زندگی و کشور و سرزمین خود آواره کنند، غاصب مزدور خبیثی را آنجا بنشانند، همهگونه به او کمک کنند، همهی جنایات او را صحه بگذارند، دستشان تا مرفق در خون مردم منطقه فرو برود، به اینها هم قانع نباشند، بخواهند از مسلمانان و از صاحبان خانه امضاء بگیرند که این خانه متعلق به آن غاصب است و صاحبخانه در آن حقی ندارد؟! میخواهند این کار را بکنند.
آیا جوانان غیور فلسطینی مردهاند؟ آیا جوانان کشورهای اسلامی همجوار فلسطین و دیگر کشورهای اسلامی مردهاند که دشمنان بخواهند بزرگترین مسایل جهان اسلام را اینطور راحت به سود خودشان و به زیان امت اسلامی حل کنند؟ این چه سکوتی است که امروز در دنیای اسلام هست؟ تا چند سال قبل از این، مگر کسی در دنیای اسلام جرأت میکرد سخن از گفتگو با دولت غاصب اسرائیل بر زبان بیاورد؟ یک نفر خائن – آن طاغوت مصری – جرأت کرد و اقدام نمود و بعد از اندکی سزای عمل خودش را هم دید.
امروز قضیه را بهصورت یک قضیهی ساده مطرح میکنند. آن طرف قضیه امریکاست که میگوید بیایید با صهیونیستها، با این دزدها، با این قاتلها، با این کسانیکه چهل سال است ملت فلسطین را شکنجه میدهند و نسبت به همهی دنیای اسلام سمپاشی و خیانت میکنند و از پشت خنجر میزنند و همه یا بیشتر مشکلات دنیای اسلام ناشی از اینهاست، بنشینید مذاکره کنید و امضاء نمایید که بیتالمقدس و سرزمین فلسطین و جولان متعلق به صهیونیستها باشد!
امریکا در این قضیه چکاره است؟ دولت امریکا به چه مناسبت به خود حق میدهد در قضیهیی که متعلق به این ملت و این منطقه است، به صورت یک متولی، یک صاحب اختیار و یک قلدر وارد بشود و به این و آن دیکته بکند که چه کار باید بکنید؟! به شما چه؟ شما در قارهی امریکا دستاندازی و تجاوز کردید، بیاجازه وارد شدید و آدم کشتید؛ آیا بَستان نیست؟! در این منطقهی خاورمیانه، دل یکایک آحاد مردم هوشیار و آگاه این ملتها، پُر از بغض و عداوت نسبت به شماست؛ باز نزدیک بیایید و به گمان خودتان بخواهید مسألهی فلسطین را حل کنید! آیا راهحل این است؟! حل مسألهی فلسطین به این است که دولت غاصب متلاشی بشود و از بین برود؛ صاحبان سرزمین بیایند و در آنجا حکومت تشکیل بدهند؛ و مسلمان و مسیحی و یهودی و هرچه هستند، با هم زندگی کنند.
آخرین بار نیز ایشان در 24 ابان 1398 در جمع مسئولان نظام و میهمانان شرکت کننده در سی و سومین اجلاس وحدت اسلامی به موضوع برپایی رفراندوم در فلسطین برای تعیین نظام سیاسی آینده اشاره کردند که متن این سخنرانی به شرح زیر است:
مکرّر در بیانات امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) و بیانات مسئولین جمهوری اسلامی، محو دولت اسرائیل مطرح شده است؛ دشمنان این را بد معنا میکنند؛ محو دولت اسرائیل به معنای محو مردم یهودی نیست -ما با آنها هیچ کاری نداریم- [منظور] محو آن حکومت است، محو آن رژیم تحمیلی است. «محو اسرائیل» یعنی مردم فلسطین که صاحبان واقعی آن سرزمینند -چه مسلمانشان، چه مسیحیشان، چه یهودیشان- خود صاحبان اصلی دولت خودشان را انتخاب بکنند؛ بیگانهها و اراذل و اوباشی مثل نتانیاهو و مانند اینها را که واقعاً اراذلند، از بین خودشان ازاله کنند، بیرون کنند، کشور را خودشان اداره کنند؛ محو اسراییل یعنی این، و این اتّفاق خواهد افتاد. بعضی استبعاد(۵) میکنند که چطور مثلاً بعد از گذشت هفتاد سال [فلسطین مستقل میشود]؛ کشورهای بالکان و بعضی از کشورهای دیگر هم بعد از شصت سال، هفتاد سال که در تصرّف دیگران بودند مستقل شدند، برگشتند به ملّتهای خودشان؛ هیچ بُعدی ندارد. وَ ما ذٰلِکَ عَلَی اللهِ بِعَزیز؛(۶) این اتّفاق خواهد افتاد. ما طرفدار مردم فلسطین هستیم، ما طرفدار استقلال فلسطین هستیم، ما طرفدار نجات فلسطین هستیم، ما یهودستیز نیستیم؛ در کشور خود ما عدّهای یهودی وجود دارند که با کمال امنیّت دارند زندگی میکنند. پس این هم یک نکته.