ستارگانی که در آستانه طلوع خورشید غروب می کنند
احمدرضا روح الله زاد مدیر مرکز اسناد و مطالعات راهبردی جمعیت دفاع از ملت فلسطین
سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان نیز مانند بسیاری از ستارگان آسمان جهاد و مقاومت با شهادت به دیدار اجداد گرامش رفت تا سر بر دامان مادرش زهرا سلام الله بگذارد. مادری که 1400 سال است داغدار فرزندانش از دو میوه دل رسول خدا و امیر مومنان علیهما سلام گرفته تا همه شهیدان از عاشورای کربلا تاکنون است. چه سعادتی بالاتر که مادر میزبان آدمی باشد آن هم مادری که فخر زنان دو عالم است.
از عصر جمعه که خبر حمله رژیم صهیونیستی با 85 تن بمب سنگر شکن امریکایی به ساختمان مرکزی حزب الله در ضاحیه منتشر شد واخبار نگران کننده و ناگوار از شهادت سید المقاومین نصرالله به گوش می رسید با خود می اندیشیدم، چرا خدا کسانی چون سید حسن نصرالله، قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس را یک عمر در دامان هدایت خود و مکتب اهل بیت علیهم السلام پرورش می دهد و در طریقِ حقیقتا دشوارِ جهاد قرار می دهد اما در زمانی که جهانی عاشق آنان شده اند و چشم امید به آنان بسته اند و با احساس اعتماد و امنیت و دلگرمی بودنشان، خورد وخواب می کنند، به یکباره به آستان ملکوتی اش فرا می خوانندشان؟
آنچه که معرفتی است از عنایت اوست و لا غیر. در اطراف این پرسش غرق بودم که یاد مولایمان حضرت بقیة الله الاعظم، صاحب عصر و زمان، منجی بشریت، امام مهدی عجل الله تعالی فرجه افتادم. ارزشمندترین انسان تاریخ بشریت که از آدم نبی تا خاتم آدمیان همه چشم به ظهورش دارند تا وعده حق در خلق آدمی یعنی استقرار عدالت جهانی و گسترش خدا پرستی و حاکمیت اخلاق نبوی در جهان محقق شود.
در باورما شیعیان که روایات معصوم علیهم السلام متواتر بر آن تاکید دارند، ثبت شده است که وقتی عزیز تاریخ ظهور می کند؛ جمعی از دل دادگان به حق و حضرتش، نیز پس از مرگ، رجعت می کنند و درد فراق را با لذت وصالش پایان می دهند. با خود می گویم؛ این رجعت نمی تواند صرفا پاداش شیفتگان مومن به حضرتش باشد بلکه این افراد باید در نهضت امامشان نیز نقش هایی بر عهده داشته باشند. در روایات آمده است که برخی از این افراد در حوزه حکمرانی امام مهدی (عج) مسئولیت می گیرند. اما به نظرم جدای از در رکاب امام بودن و تکرار جهاد، باید نقش های دیگری هم داشته باشند.
در دوران ظهور اسلام پذیری، معاد پذیری و امام پذیری باید با هزینه کمتری انجام بگیرد. به نظرم یکی از نقش های رجعت کنندگان، تسریع در این باور پذیری ها باید باشد. در طول تاریخ شخصیت های بزرگی بوده اند که امکان رجعتشان در دوران ظهور است. اما این شخصیت ها جهانی نیستند و وقتی رجعت کنند، امکان پذیرششان از سوی حتی بسیاری از امت هم نیست. لذا به نظرم اراده خدا آن است که چهره هایی که در جهان شناخته شده اند و در عصر ظهور مردم جهان با اسم و عکس و زندگی آنان آشنا هستند، هم رجعت کنند تا باور پذیری جهانیان تسریع شود.
بی شک کسانی مانند امام خمینی(ره) که به تعبیر امام خامنه ای این انقلاب در هیچ جای جهان بی نام او شناخته شده نیست، شهید قاسم سلیمانی ، شهید ابو مهدی المهندس، شهید سید حسن نصرالله و شاید بزرگ مجاهدان جهانی دیگری در طریق مقاومت و جهاد، شایسته ترین به رجعت در عصر ظهور هستند. آری در مَقدَمِ ظهورِ خورشیدِ مهدوی (عج )باید ستارگانی از ایمان و جهاد غروب کنند و در طلعیه حضور حضرتش در کنارش قامت افرازند.
و مِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَ إِدْبارَ النُّجُومِ.